Topologia ogólna/Podstawowe pojęcia

Z testwiki
Wersja z dnia 17:38, 2 lut 2019 autorstwa imported>Texvc2LaTeXBot (Zastępowanie przestarzałej składni LaTeX zgodnie z mw:Extension:Math/Roadmap)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Podstawowe pojęcia

W rozdziale tym zdefiniujemy pojęcie przestrzeni topologicznej, pokażemy, że jest ono uogólnieniem pojęcia przestrzeni metrycznej, przedstawimy kilka sposobów wprowadzania topologii na zbiorze oraz definicje kilku podstawowych pojęć, m.in. pojęcia zbioru otwartego i domkniętego, operacji wnętrza i domknięcia, bazy, podbazy, bazy otoczeń, topologii podprzestrzeni.

Przestrzeń topologiczna

Definicja

Przestrzenią topologiczną nazywamy każdą parę uporządkowaną (X,𝒪X) taką, że X jest zbiorem, zaś 𝒪X2X oraz spełnione są następujące warunki:

  1. ,X𝒪X
  2. U1,U2,,Un𝒪XU1U2Un𝒪X
  3. 𝒱𝒪X𝒱𝒪X.

Rodzinę 𝒪X podzbiorów zbioru X spełniającą warunki 1., 2., 3. nazywamy topologią na zbiorze X (lub: rodziną wszystkich zbiorów otwartych przestrzeni X).


W dalszym ciągu daną przestrzeń topologiczną (X,𝒪X) często oznaczać będziemy po prostu przez X, o ile jasnym będzie, jaką topologię na X akurat rozważamy. Jeżeli bowiem dany zbiór posiada co najmniej dwa elementy, można określić na nim więcej niż jedną topologię, co wynika z zamieszczonych poniżej przykładów 1. i 2.

Przykłady

  1. Na dowolnym zbiorze X topologią jest: 2X. Istotnie, X,2X, zatem spełniony jest warunek 1. definicji. Iloczyn dowolnej, więc tym bardziej skończonej rodziny podzbiorów danego zbioru jest jego podzbiorem, zatem spełniony jest warunek 2. Suma dowolnej rodziny podzbiorów danego zbioru jest jego podzbiorem, zatem spełniony jest warunek 3. Tak zdefiniowaną topologię na X nazywamy topologią dyskretną, zaś (X,2X) nazywamy przestrzenią topologiczną dyskretną.
  2. Na dowolnym zbiorze X topologią jest: {,X}. Taką topologię nazywamy topologią antydyskretną, zaś przestrzeń (X,{,X}) - przestrzenią topologiczną antydyskretną.
  3. Niech X={a,b} będzie dowolnym zbiorem dwuelementowym. Jedynymi topologiami na X są:
    • {,{a,b}}
    • {,{a,b},{a}}
    • {,{a,b},{b}}
    • {,{a,b},{a},{b}}
  4. Dla dowolnego zbioru X przestrzenią topologiczną jest: (X,𝒪X), gdzie 𝒪X={UX : (U=)(|XU|<0)}. Topologię 𝒪X nazywamy topologią dopełnień zbiorów skończonych na X.
  5. Jak pokażemy w dalszej części rozdziału, rodzina wszystkich zbiorów otwartych dowolnej przestrzeni metrycznej (X,d) jest topologią na X.
  • Ćwiczenie: Sprawdzić, czy topologia antydyskretna rzeczywiście jest topologią.
  • Ćwiczenie: Wypisać wszystkie możliwe topologie na zbiorze 3-elementowym (uwaga: będzie ich już dość dużo!).
  • Ćwiczenie: Pokazać, że topologia dopełnień zbiorów skończonych jest rzeczywiście topologią. Zdefiniować analogicznie rodzinę dopełnień zbiorów przeliczalnych. Sprawdzić, czy jest ona topologią niezależnie od zbioru na którym jest zdefiniowana.

Zbiory otwarte i domknięte

Definicje

Zbiorem otwartym w przestrzeni topologicznej (X,𝒪X) nazywamy każdy zbiór U𝒪X.

Zbiorem domkniętym w przestrzeni topologicznej (X,𝒪X) nazywamy każdy taki zbiór F2X, że XF𝒪X, to znaczy każdy zbiór, którego dopełnienie w przestrzeni X jest zbiorem otwartym.

Wobec tego: AX jest otwarty wtedy i tylko wtedy, gdy XA jest domknięty.

Istnieją zbiory, które nie są ani otwarte, ani domknięte. Przykładowo, rozważmy topologię dopełnień zbiorów skończonych na zbiorze liczb naturalnych. Zbiór wszystkich liczb naturalnych parzystych nie jest zbiorem otwartym, gdyż zbiór liczb nieparzystych nie jest zbiorem skończonym. Nie jest on również zbiorem domkniętym, gdyż zbiór liczb nieparzystych nie jest zbiorem otwartym. Podobnie, każdy różny od całej przestrzeni i różny od zbioru pustego podzbiór przestrzeni antydyskretnej nie jest otwarty i nie jest domknięty.

Istnieją również zbiory, które są zarówno otwarte, jak i domknięte. Zbiory takie nazywamy zbiorami otwarto-domkniętymi. W każdej przestrzeni topologicznej X zbiorami otwarto-domkniętymi są X oraz . Każdy podzbiór przestrzeni dyskretnej jest otwarto-domknięty.

Rodzina zbiorów domkniętych

Analogicznie do rodziny zbiorów otwartych przestrzeni X (czyli topologii na X) można zdefiniować rodzinę zbiorów domkniętych.

Rodziną zbiorów domkniętych na zbiorze X nazywamy każdą rodzinę X2X taką, że spełnione są warunki:

  1. ,XX
  2. F1,F2,,FnXF1F2FnX
  3. 𝒱X𝒱X.
  • Ćwiczenie: Pokazać, że jeśli mamy daną przestrzeń topologiczną (X,𝒪X), to rodzina dopełnień zbiorów otwartych spełnia warunki 1.,2.,3. definicji rodziny zbiorów domkniętych.
  • Ćwiczenie: Pokazać, że jeśli dana rodzina 𝒜 podzbiorów zbioru X spełnia warunki 1.,2.,3. definicji rodziny zbiorów domkniętych, to rodzina dopełnień zbiorów z 𝒜 jest topologią na X.

Punkty wewnętrzne, izolowane, skupienia

Definicje

Niech (X,𝒪X) będzie przestrzenią topologiczną oraz niech AX. Definiujemy następujace pojecia:

Otoczeniem otwartym punktu xA nazywamy każdy taki zbiór U𝒪X, że xU.

Punktem wewnętrznym zbioru A nazywamy każdy taki punkt xA, że U𝒪X(xUUA). Innymi słowy, punkt xA jest punktem wewnętrznym A, o ile zawiera się w A wraz z pewnym otoczeniem otwartym.

Punktem skupienia zbioru A nazywamy każdy taki punkt xX, że U𝒪X(xU(U{x})A=. Wobec tego punkt xX jest punktem skupienia zbioru A wtedy i tylko wtedy, gdy każde jego otoczenie otwarte posiada co najmniej jeden rózny od x punkt wspólny ze zbiorem A.

Punktem izolowanym zbioru A nazywamy każdy punkt xA taki, że x nie jest punktem skupienia zbioru A.

Przykłady

Niech X będzie zbiorem oraz A dowolnym podzbiorem X.

  1. Przy topologii dyskretnej na X każdy xA jest punktem wewnętrznym A oraz punktem izolowanym A, gdyż {x} jest otwartym otoczeniem x.
  2. Przy topologii antydyskretnej na X każdy xA jest punktem skupienia A. Zbiór A posiada punkty wewnętrzne tylko wtedy, gdy A=X. Jest tak, ponieważ jedynym otoczeniem otwartym dowolnego punktu xA jest X.
  3. Niech X=. Wybierzmy xX i przyjmijmy na X następującą topologię: 𝒪X={U2X:xU}. Jeśli xAX, to Ad=X. W przeciwnym wypadku, o ile A=, to Ad={x} oraz A nie posiada punktów wewnętrznych.

Operacje domknięcia i wnętrza

Definicje

Niech będzie dana przestrzeń topologiczna (X,𝒪X). Zdefiniujemy teraz operacje domknięcia i wnętrza, działające w zbiorze podzbiorów przestrzeni X.

Operacją wnętrza nazywamy funkcję Int:2X2X określoną: A2XIntA=U𝒪X,UAU.

Operacją domknięcia nazywamy funkcję Cl:2X2X określoną: A2XClA=FX,AFF.

Często używa się również symboli: A oraz A dla oznaczenia odpowiednio wnętrza i domknięcia zbioru A.

Zdefiniujemy jeszcze trzy inne funkcje, powiązane z operacjami domknięcia i wnętrza.

Przez operację ograniczenia (lub: brzegu) rozumiemy funkcję Fr:2X2X określoną następująco: A2XFrA=ClACl(XA). Czasem brzeg A oznacza się też przez A lub BdA.

Przez pochodną rozumiemy funkcję ()d:2X2X określoną: A2XAd={xX : U𝒪X(xU(U{x})A=)}. Innymi słowy Ad, czyli pochodna zbioru A, jest zbiorem wszystkich punktów skupienia zbioru A.

Zewnętrze zbioru A jest to wnętrze jego dopełnienia. Możemy określić operację zewnętrza, tzn. funkcję ExtA:2X2X daną wzorem: ExtA=Int(XA).

Własności

Niech (X,𝒪X) będzie przestrzenią topologiczną, zaś Int:2X2X, Cl:2X2X, ()d:2X2X operacjami odpowiednio wnętrza, domknięcia i pochodnej.

  1. Oczywistym jest, że prawdziwe są następujące stwierdzenia:
    1. A2XIntA𝒪X (jako suma zbiorów otwartych),
    2. A2X(A𝒪XA=IntA),
    3. U𝒪X(UAUIntA), czyli IntA jest największym w sensie inkluzji zbiorem otwartym zawartym w A
  2. Dualnie:
    1. A2XClAX (jako iloczyn zbiorów domkniętych).
    2. A2X(AXA=ClA),
    3. FX(AFClAF), czyli ClA jest najmniejszym w sensie inkluzji zbiorem domkniętym zawierającym A.
  3. Dla dowolnych zbiorów A,BX prawdziwe są następujące implikacje:
    1. ABIntAIntB,
    2. ABClAClB.
    Dowód:
    [1.] Załóżmy, że AB. Stąd 2A2B, czyli: 𝒪X2A𝒪X2B. Wobec tego: IntA=U𝒪X2AUU𝒪X2BU=IntB.
    [2.] Dowód analogiczny.
  4. Prawdziwe są następujące stwierdzenia:
    1. IntX=X,
    2. A2XIntAA,
    3. A,B2XInt(AB)=IntAIntB,
    4. A2XIntIntA=IntA.
    Dowód:
    [1.] Oczywiście X𝒪X, zatem X=IntX z własności 1.2.
    [2.] IntAA jako suma podzbiorów zbioru A.
    [3.] Z własności 3.1. wiemy, że Int(AB)IntA oraz Int(AB)IntB, gdyż ABA, ABB. Stąd: Int(AB)IntAIntB. Udowodnijmy inkluzję w drugą stronę. Mamy: IntAA, IntBB. Zatem: IntAIntBAB oraz IntAIntB𝒪X jako iloczyn zbiorów otwartych. Wobec tego IntAIntBInt(AB) z własności 1.3.
    [4.] Konsekwencja własności 1.1 i 1.2.
  5. Dualnie:
    1. Cl=,
    2. A2XAClA,
    3. A,B2XCl(AB)=ClAClB,
    4. A2XClClA=ClA.
    Dowód:
    Analogiczny do dowodu punktu 4.
  6. Dla dowolnego zbioru AX:
    1. IntA=XCl(XA),
    2. ClA=XInt(XA).
    Dowód:
    [1.] Z definicji domknięcia i praw de Morgana mamy: XCl(XA)=XFX,XAFF=FX,XAF(XF). Zauważmy, że zachodzi równość zbiorów: {XF:(FX)(XAF)}={U:(U𝒪X)(UA)}. Stąd: FX,XAF(XF)=U𝒪X,UAU=IntA.
    [2.] Dowód analogiczny.
    • Ćwiczenie: Opierając się na powyższym fakcie wykazać, że FrA=ClAIntA.
  7. Dla dowolnego AX zachodzi: ClA=AAd.
    Dowód:
    Z własności 6.2. wiemy, że ClA=XInt(XA). Ale Int(XA)={xX:U𝒪X(xUUA=)}. Wobec tego XInt(XA)={xX:U𝒪X(xUUA=)}=AAd.
  • Ćwiczenie: Przeprowadzić pominięte dowody.

Więcej własności Czytelnik odnajdzie w zadaniach do tego rozdziału.

Aksjomaty wnętrza i domknięcia

Niech będzie dany zbiór X oraz funkcja Int:2X2X spełniająca warunki (zwane aksjomatami wnętrza):

  1. IntX=X,
  2. A2XIntAA,
  3. A,B2XInt(AB)=IntAIntB,
  4. A2XIntIntA=IntA.

Funkcja Int wyznacza (w sposób jednoznaczny) pewną topologię na X, przy której stanowi ona operację wnętrza (w sensie podanej wcześniej definicji).

Dowód:
Przyjmijmy 𝒪={A2X:AInt}. Pokażemy, że 𝒪 jest jedyną topologią na X taką, że Int jest operacją wnętrza w przestrzeni (X,𝒪).
Pokażmy najpierw, że 𝒪 jest topologią. Z 1. mamy X𝒪. Równość Int jest oczywista. Zatem: 𝒪. Dalej, jeśli A,B𝒪, to z 3.: Int(AB)=IntAIntB=AB, czyli AB𝒪.
Dla dowodu spełniania trzeciego z warunków definicji topologii zauważmy, że funkcja Int jest monotoniczna ze względu na relację inkluzji, tzn. dla dowolnych zbiorów A,B zachodzi: ABIntAIntB. Istotnie, dla takich zbiorów: Int(AB)=IntA, ale z drugiej strony 3. implikuje Int(AB)=IntAIntB. Skoro IntA=IntAIntB, to IntAIntB.
Niech teraz: {Ui}iI𝒪 będzie dowolną indeksowaną rodziną elementów 𝒪. Zauważmy, że: jIUjiIUi. Z monotoniczności Int mamy: jIUjIntUjIntiIUi, wobec czego iIUiIntiIUi. Ostatecznie: iIUi𝒪 i 𝒪 jest topologią na X.

Wykażemy teraz, że Int jest operacją wnętrza przy tej topologii. Niech A2X będzie dowolnym zbiorem. Musimy pokazać, że IntA=U𝒪2AU. Zauważmy, że z 4. IntAIntIntA, zatem IntA𝒪. Ponadto z 2.: IntAA. Zatem: IntAU𝒪2AU. Inkluzja w drugą stronę jest oczywista, ponieważ sumujemy podzbiory A. Wobec tego Int jest operacją wnętrza.

Pokażemy, że topologia 𝒪 jest jedyną, przy której Int jest operacją wnętrza. Niech 𝒰 będzie topologią na X dla której Int jest operacją wnętrza. Z własności 1.2. operacji wnętrza wiemy, że A2XA=IntAA𝒰. Ale z 2. wiemy, że A2XA=IntAAIntA. Zatem: A2XA𝒰A𝒪, co dowodzi, że topologia 𝒪 jest wyznaczona jednoznacznie.

Dualnie, jeżeli dla zbioru X zdefiniujemy funkcję Cl:2X2X spełniającą warunki (zwane aksjomatami domknięcia lub aksjomatami Kuratowskiego):

  1. Cl=,
  2. A2XAClA,
  3. A,B2XCl(AB)=ClAClB,
  4. A2XClClA=ClA,

to funkcja Cl wyznacza (w sposób jednoznaczny) pewną topologię na X, przy której stanowi ona operację domknięcia.

  • Ćwiczenie: Udowodnić powyższe twierdzenie.

Wobec tego, topologię na zbiorze możemy wprowadzać przez podanie funkcji spełniającej aksjomaty wnętrza lub funkcji spełniającej aksjomaty domknięcia, zamiast podawać rodzinę zbiorów otwartych (domkniętych).

Baza, podbaza, baza otoczeń

Definicja bazy

Bazą zbiorów otwartych (lub bazą otwartą) przestrzeni topologicznej (X,𝒪X) nazywamy każdy taki zbiór 𝒪X, że U𝒪X𝒱U=𝒱.

Zauważmy, że każda przestrzeń topologiczna posiada co najmniej jedną bazę zbiorów otwartych. Bazą przestrzeni X jest bowiem określona w tej przestrzeni topologia.

  • Ćwiczenie: Niech X będzie przestrzenią topologiczną dyskretną. Znaleźć najmniejszą (w sensie inkluzji) bazę zbiorów otwartych przestrzeni X.

Analogicznie do pojęcia bazy zbiorów otwartych zdefiniować można pojęcie bazy zbiorów domkniętych. Mianowicie, zbiór X nazywamy bazą zbiorów domkniętych przestrzeni X, o ile: FX𝒱F=𝒱.

  • Ćwiczenie: Pokazać, że jeżeli jest bazą otwartą przestrzeni topologicznej X, to zbiór {F2X : XF} jest bazą zbiorów domkniętych przestrzeni X.

W dalszej części podręcznika, dla skrócenia zapisów, będziemy używali słowa baza w sensie bazy zbiorów otwartych.

Aksjomaty bazy

Niech będzie dany zbiór X. Podrodzina 2X stanowi bazę pewnej topologii na X, o ile spełnia następujące dwa aksjomaty:

  1. xXBxB
  2. B1,B2xB1B2B3(xB3B3B1B2).

Istotnie, zbiór 𝒪={U2X : 𝒱U=𝒱} jest topologią na X, której bazę stanowi zbiór . Jest to jedyna taka topologia.

  • Ćwiczenie: Udowodnić powyższe stwierdzenie.

Wobec tego topologię na X możemy wprowadzić podając jedynie jej bazę.

Podobnie, topologię można wprowadzić podając jedynie bazę domkniętą. Bazą domkniętą pewnej przestrzeni jest każda taka rodzina podzbiorów danego zbioru X, że rodzina dopełnień zbiorów z tej rodziny spełnia aksjomaty 1., 2.

Definicja podbazy

Niech (X,𝒪X) będzie przestrzenią topologiczną. Rodzinę 𝒫𝒪X nazywamy podbazą zbiorów otwartych (lub: podbazą otwartą), o ile rodzina {P1P2Pn : n𝒩i=1,,nPi𝒫X}, tzn. rodzina przekrojów skończonej liczby zbiorów należących do podbazy, jest bazą otwartą przestrzeni X.

Oczywiście każda baza jest podbazą. Wobec tego każda przestrzeń topologiczna posiada podbazę.

Dualnie definiujemy podbazę domkniętą przestrzeni X jako taką podrodzinę 𝒫 topologii na X, że sumy mnogościowe skończonej liczby zbiorów należących do 𝒫 stanowią bazę domkniętą przestrzeni X.

  • Ćwiczenie: Niech 𝒫 będzie podbazą otwartą przestrzeni X. Znaleźć podbazę domkniętą tej przestrzeni.

Zauważmy jeszcze, że topologię na dowolnym zbiorze X możemy wprowadzić podając jedynie podbazę tej topologii. Podbaza wyznacza bowiem w jednoznaczny sposób bazę, ta zaś wyznacza topologię.

  • Ćwiczenie: Dana jest pewna rodzina zbiorów A. Znaleźć przestrzeń topologiczną, dla której A jest podbazą.
  • Ćwiczenie: Wykazać, że jeśli X jest przestrzenią topologiczną dyskretną, to dla każdego n<|X| rodzina wszystkich podzbiorów n-elementowych X jest podbazą tej przestrzeni.

Definicja bazy otoczeń i systemu otoczeń

Niech (X,𝒪X) będzie przestrzenią topologiczną. Bazą otoczeń (otwartych) punktu xX nazywamy każdą taką rodzinę (x) otoczeń otwartych punktu x, że U𝒪X(xUB(x)BU).

Innymi słowy, rodzina otoczeń otwartych punktu x jest bazą otoczeń tego punktu wtedy i tylko wtedy, gdy każde otoczenie otwarte punktu x zawiera element tej rodziny.

Systemem otoczeń nazywamy każdą rodzinę {(x)}xX taką, że dla każdego xX (x) jest układem otoczeń x.

Przykłady

  1. W dowolnej przestrzeni topologicznej zbiór wszystkich otoczeń otwartych danego punktu jest jego bazą otoczeń otwartych.
  2. W przestrzeni dyskretnej X dla każdego punktu xX bazą otoczeń jest na przykład {{x}}.
  3. W przestrzeni antydyskretnej X dla każdego punktu xX jedyną jego bazą otoczeń jest {X}.

Aksjomaty systemu otoczeń

Niech będzie dany zbiór X oraz rodzina {(x)}xX taka, że:

  1. xX(x)2X,
  2. xX((x)=B(x)xB),
  3. yXB(y)xBP(x)PB,
  4. xXB1,B2(x)P(x)PB1B2.

Wówczas istnieje dokładnie jedna topologia na X taka, że {(x)}xX jest systemem otoczeń w tej topologii.

Dowód:
Wykażemy, że rodzina 𝔅=xX(x) spełnia aksjomaty bazy. Jeśli tak jest, to, jak już wiemy, rodzina 𝔅 wyznacza na X w sposób jednoznaczny pewną topologię.
Oczywiście, xXB(x)xB. Ponadto, B𝔅.
Dalej, dla B1,B2𝔅 i xB1B2 wiemy z 3., że istnieją P1,P2(x) takie, że P1B1, P2B2. Z 4. wiemy, że istnieje P(x)𝔅 takie, że PP1P2B1B2. Pokazaliśmy zatem, że 𝔅 stanowi bazę pewnej topologii (oznaczmy ją 𝒪) na X.
Musimy teraz sprawdzić, czy {(x)}xX jest systemem otoczeń w przestrzeni (X,𝒪). Wybierzmy dowolne xX i jego otoczenie otwarte U𝒪. Zauważmy, że ponieważ 𝔅 jest bazą, to U=𝒱 dla pewnej rodziny 𝒱𝔅. Zatem xB dla pewnego B𝒱. Ponieważ 𝔅=yX(y), to istnieje yX takie, że B(y). Z 3. wiemy jednak, że istnieje P(x) takie, że PBU. Wobec dowolności x i U, {(x)}xX jest systemem otoczeń w (X,𝒪).
Należy jeszcze wykazać, że nie istnieje inna topologia, w której {(x)}xX byłoby systemem otoczeń. Wystarczy w tym celu zauważyć, że w dowolnej przestrzeni topologicznej suma elementów systemu otoczeń jest bazą. Tę część dowodu pozostawiamy jako ćwiczenie.

Porównywanie topologii

Definicja

Niech będzie dany zbiór X, zaś 𝒪1,𝒪2 niech będą topologiami na X. Mówimy, że topologia 𝒪1 jest mocniejsza od topologii 𝒪2 (co jest równoważne stwierdzeniu, że 𝒪2 jest słabsza od 𝒪1), o ile 𝒪2𝒪1.

Własności

  1. Oczywiście powyższa definicja wprowadza porządek częsciowy na zbiorze wszystkich topologii danej przestrzeni. W porządku tym istnieje element największy (tzn. topologia najmocniejsza). Jest nim topologia dyskretna. Elementem najmniejszym jest topologia antydyskretna. Porządek "bycia mocniejszym" na zbiorze wszystkich topologii na X nie jest liniowy, o ile |X|>1. Niech bowiem x1,x2X,x1=x2, 𝒪1={,X,{x1}}, 𝒪2={,X,{x2}}. Topologie 𝒪1 i 𝒪2 nie są w tym porządku porównywalne.
  2. Niech (X,𝒪1), (X,𝒪2) będą przestrzeniami topologicznymi, zaś 1,2 ich bazami. Topologia 𝒪1 jest mocniejsza od topologii 𝒪2 wtedy i tylko wtedy, gdy B2xBB1(xBBB).
    Dowód:
    Istotnie, jeżeli odpowiednie B istnieją, to każdy zbiór bazowy przestrzeni (X,𝒪2) daje się przedstawić jako suma podrodziny bazy 1, wobec czego również i każdy zbiór otwarty przestrzeni (X,𝒪1) jest sumą pewnej podrodziny zawartej w 1, więc należy do 𝒪2. Gdyby zaś dla pewnego B2 i pewnego xB odpowiednie B nie istniałoby, to zbioru B, otwartego w topologii 𝒪2, nie dałoby się przedstawić jako sumy zbiorów z bazy 1, wobec czego B∉𝒪1.
  • Ćwiczenie: Dojść do analogicznych wniosków w przypadku baz domkniętych.

Podprzestrzeń topologiczna

Definicja

Niech (X,𝒪X) będzie przestrzenią topologiczną oraz niech AX. Parę uporządkowaną (A,𝒪A), gdzie 𝒪A={AU : U𝒪X} nazywamy podprzestrzenią topologiczną przestrzeni X, zaś rodzinę 𝒪A nazywamy topologią podprzestrzeni (lub topologią relatywną).

  • Ćwiczenie: Pokazać, że topologia podprzestrzeni jest topologią na zbiorze A.

Będziemy mówili, że własność przestrzeni topologicznych jest dziedziczna, jeżeli dla dowolnej przestrzeni X z tego, że X posiada tę własność, wynika że również każda podprzestrzeń przestrzeni X posiada tę własność.

Przykładem własności dziedzicznej jest bycie przestrzenią dyskretną. Przykładem własności, która nie jest dziedziczna, jest bycie przestrzenią nieskończoną.

Własności

  1. Zauważmy, że jeśli (A,𝒪A) jest podprzestrzenią przestrzeni (X,𝒪X), to zbiór FA jest domknięty w A wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje zbiór FXX domknięty w X i taki, że F=AFX.
    Dowód:
    Istotnie, FAAF𝒪AU𝒪XAF=UA. Ale U jest otwarty w X wtedy i tylko wtedy, gdy jest postaci XFX dla pewnego FXX. Ponadto: F=AU=A(XU)=AF.
  2. Jeżeli X jest bazą otwartą (lub domkniętą) przestrzeni X, zaś AX, to A={BA : BX} jest bazą otwartą (odpowiednio: domkniętą) przestrzeni A z topologią relatywną.
    Dowód:
    Nietrudno zauważyć, że jeśli UA𝒪A, to UA=UA=(tTBt)A=tT(BtA) dla pewnego zbioru U𝒪X i pewnej rodziny indeksowanej {Bt}tTX. Rozumowanie w przypadku bazy domkniętej jest analogiczne.
  3. Ćwiczenie: Jeżeli 𝒫X jest podbazą otwartą (lub domkniętą) przestrzeni X, zaś AX, to podbazą otwartą (odpowiednio: domkniętą) w A z topologią podprzestrzeni jest zbiór: 𝒫A={PA : P𝒫X}.
  4. Ćwiczenie: Jeśli A𝒪X, to dla dowolnego UA zachodzi: U𝒪AU𝒪X. Podobnie,jeśli AX, to dla dowolnego FA zachodzi: FAFX.
  5. Jeśli przez ClA (odpowiednio: IntA) oznaczymy operację domknięcia (wnętrza) w podprzestrzeni A przestrzeni X, to dla dowolnego BA zachodzi: ClAB=ACl(B) (odpowiednio: IntAB=AIntB), gdzie Cl (odpowiednio: Int) oznacza operację domknięcia (wnętrza) w przestrzeni X.
    Dowód:
    Ustalmy BA. Niech 𝒵={FX:BF}, 𝒵A={FA:BF}. Z definicji domknięcia: ClB=𝒵, ClAB=𝒵A. Zauważmy, że z 1. 𝒵A={FA:F𝒵}=𝒵A, skąd wynika teza. W przypadku operacji wnętrza rozumowanie jest analogiczne.

Przestrzenie topologiczne a przestrzenie metryczne

Topologia indukowana, przestrzeń metryzowalna

Niech (X,d) będzie przestrzenią metryczną. Przez 𝒪d oznaczmy rodzinę wszystkich zbiorów otwartych (w sensie definicji z rozdziału 1.) w przestrzeni metrycznej (X,d).

W poprzednim rozdziale (własność 4. w podrozdziale "Zbiory otwarte i domknięte") wykazaliśmy, że rodzina 𝒪d spełnia własności 1., 2., 3. z definicji topologii. Zatem para (X,𝒪d) stanowi przestrzeń topologiczną. Topologię 𝒪d nazywamy topologią indukowaną przez metrykę d.

Wobec tego każdą przestrzeń metryczną można traktować jako przestrzeń topologiczną.

Niech teraz (X,𝒪) będzie przestrzenią topologiczną.

Przestrzeń (X,𝒪) nazywamy przestrzenią metryzowalną, o ile istnieje taka metryka d:X×X, że topologia 𝒪d indukowana przez tę metrykę jest równa wyjściowej topologii 𝒪.

Istnieją przestrzenie topologiczne, które nie są metryzowalne. Przykładowo, dla dowolnego zbioru X o mocy większej niż 1, niemetryzowalna jest przestrzeń antydyskretna (X,{,X}).

Dowód:
Przypuśćmy, że przestrzeń X jest metryzowalna. Niech d oznacza metrykę indukującą topologię antydyskretną na X. Weźmy dowolne punkty x,yX, x=y. Niech ϵ=d(x,y)>0. Kula otwarta B(x,ϵ2) jest zbiorem otwartym w metryce indukowanej przez d. Ale xB(x,ϵ2) i y∉B(x,ϵ2). Zatem =B(x,ϵ2)=X. Topologia indukowana przez d nie jest antydyskretna. Otrzymana sprzeczność kończy dowód.

Zauważmy ponadto, że dana metryka indukuje dokładnie jedną topologię. Jednak dana topologia może być indukowana przez różne metryki. Przykładowo, metryki d1,d2 zadane na dowolnym zbiorze wzorami: d1(x,y)={0,x=y1,x=y oraz d2(x,y)={0,x=y2,x=y indukują na tym zbiorze tę samą topologię.

Dalsze pojęcia

Nietrudno zauważyć, że pojęcia punktu wewnętrznego, izolowanego, skupienia oraz domknięcia, wnętrza i pochodnej zbioru w przestrzeni metrycznej (X,d) i w przestrzeni (X,𝒪d) z topologią indukowaną przez d pokrywają się. W szczególności przedstawione w tym rozdziale własności powyższych pojęć są prawdziwe w przestrzeniach metrycznych.

Zauważmy, że w przestrzeniach metrycznych pojęcia te definiowalne były przy użyciu pojęcia kuli. W przestrzeniach topologicznych korzystamy z ogólniejszego pojęcia otoczenia otwartego.

Formułując niektóre własności przestrzeni metrycznych korzystaliśmy z pojęcia ciągu zbieżnego. Jedynie w pewnych klasach przestrzeni niemetryzowalnych znajduje ono dość dobre uogólnienie.

Baza przestrzeni metrycznej

Istotna rola kul otwartych w teorii przestrzeni metrycznych wynika między innymi z następujących faktów:

  1. Zbiór wszystkich kul otwartych o środku w danym punkcie stanowi bazę otoczeń tego punktu.
  2. Zbiór wszystkich kul otwartych w danej przestrzeni metrycznej stanowi bazę tej przestrzeni.
  • Ćwiczenie: Udowodnić powyższe fakty.
  • Ćwiczenie: Wykazać, że powyższe fakty pozostają prawdziwe, jeżeli słowa "wszystkie kule otwarte" zastąpimy przez "wszystkie kule otwarte o promieniach wymiernych".

Udowodniwszy powyższe fakty łatwo wykazać, że pojęcia podprzestrzeni metrycznej i podprzestrzeni topologicznej "pokrywają się". Ściślej: Niech: (X,d) oznacza przestrzenią metryczną, AX, zaś 𝒪d będzie topologią indukowaną na X przez d. Przez 𝒪1) oznaczamy topologię relatywną na A względem przestrzeni (X,𝒪d). Przez 𝒪2) oznaczamy topologię indukowaną na A przez metrykę przez metrykę d|_{A\times A}. Wówczas 𝒪1=𝒪2.

Dowód:
Nietrudno zauważyć, że kulami otwartymi w podprzestrzeni metrycznej (A,d|A×A są iloczyny mnogościowe kul otwartych w przestrzeni X ze zbiorem A. Kule otwarte w (A,d|A×A stanowią bazę (A,𝒪2).
Ponieważ kule otwarte w (X,d) stanowią bazę przestrzeni (X,𝒪d), to z własności 2. z podrozdziału "podprzestrzeń topologiczna" wynika, że ich przekroje z A stanowią bazę w (A,𝒪1).
Przestrzenie (A,𝒪1) i (A,𝒪2) posiadaję tę samą bazę. Zatem topologie 𝒪1 i 𝒪2 są identyczne.

Pewne istotne oznaczenia

Ponieważ przestrzeń n z topologią indukowaną przez metrykę euklidesową będzie odgrywała w dalszej części książki znaczącą rolę, wprowadzimy dla niej specjalne oznaczenie.

Topologię powyższą będziemy nazywali topologią standardową na n i oznaczali 𝒪En.

Topologią standardową na podzbiorach n nazywamy topologię podprzestrzeni na tych podzbiorach indukowaną przez topologię standardową na n.

Przestrzeń (n,𝒪En) będziemy oznaczali przez 𝐄n (n=1 będzie w zapisie pomijane).

Przestrzeń [0;1] z topologią standardową będziemy oznaczali przez 𝐈.

Przestrzeń {xn:d(x,0)1} z topologią standardową będziemy oznaczali 𝐃n i nazywali n-wymiarowym dyskiem.

Przestrzeń {xn:d(x,0)=1} z topologią standardową będziemy oznaczali 𝐒n1 i nazywali (n1)-wymiarową sferą.


>> Zadania Szablon:Nawigacja