Wzmacniacze operacyjne

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Co oznaczają słowa: wzmacniacz operacyjny?

Szablon:Status Określenie: wzmacniacz operacyjny jest tłumaczeniem angielskich słów operational amplifier. Mamy więc do czynienia z elementem, który wykonuje operacje matematyczne.

Ogólny symbol wzmacniacza operacyjnego z uwzględnieniem linii zasilających przedstawiony jest poniżej.

W praktyce stosuje się uproszczony symbol bez linii zasilających.

Wzmacniacz operacyjny znajduje zastosowanie przy realizacji elektronicznych układów scalonych, służących np. do dodawania lub odejmowania napięć i prądów.

Schemat zastępczy

Idealny wzmacniacz operacyjny charakteryzuje się nieskończenie wielką rezystancją wejściową Rwe i nieskończenie wielkim wzmocnieniem napięciowym Au – wzmocnieniu podlega napięcie różnicowe Uo=AuUd=Au(U+U). W rzeczywistych układach rezystancja wejściowa jest bardzo duża- rzędu megaomów (więc można przyjąć, że WzmOp nie pobiera prądu z wejścia), natomiast wzmocnienie napięciowe jest rzędu stu-kilkudziesięciu decybeli (104÷107V/V).

Plik:Wzmacniacz operacyjny-schemzast.svg
Uproszczony schemat zastępczy wzmacniacza operacyjnego

Ze względu na dużą rezystancję wejściową wzmacniacz operacyjny nie stanowi obciążenia dla źródła sygnału. Wzmacniacz operacyjny ma wielkie wzmocnienie napięciowe, więc zakres pracy liniowej jest niewielki, i dlatego układy tego typu są przeznaczone do pracy z zewnętrznym sprzężeniem zwrotnym, na ogół ujemnym sprzężeniem zwrotnym (dalej zostanie to szczegółowo omówione).

Ujemne sprzężenie zwrotne zmniejsza wzmocnienie, co jednak nie jest negatywnym zjawiskiem, a pożądanym, ponieważ:

  1. poszerza zakres pracy liniowej,
  2. zmniejsza wrażliwość na zakłócenia,
  3. poszerza pasmo przenoszenia,
  4. parametry wzmacniacza objętego pętlą sprzężenia zwrotnego zależą w zasadzie wyłącznie od elementów wchodzących w skład obwodów sprzężenia zwrotnego.

Wzmocnienie układu z pętlą sprzężenia zwrotnego dane jest wzorem:

ku=Au1+βAu=11Au+β

gdzie:

  • Au – wzmocnienie napięciowe wzmacniacza operacyjnego
  • β – współczynnik sprzężenia zwrotnego (β[0,1]), określa, ile procent sygnału wyjściowego wraca z powrotem na wejście; może być on niezależny od częstotliwości sygnału albo zależny (co jest podstawą działania filtrów aktywnych).

Pamiętając, że Au=104÷107 widać, że ułamek 1Au będzie bardzo mały, o wiele mniejszy niż β i praktycznie wartość β decyduje o wzmocnieniu całego układu. Można w formie ćwiczenia podstawić do wzoru dwie skrajne wartości Au, przyjąć β=0,3 i porównać uzyskane wzmocnienie (dla niecierpliwych: różnice pojawiają się dopiero ok. 3–4 miejsca po przecinku). Tak więc nawet jeśli wzmacniacz operacyjny będzie produkowany z dużym rozrzutem parametrów, to zewnętrzne sprzężenie zwrotne zniweluje różnice i układ w danej konfiguracji będzie działał zawsze tak samo!

Model idealnego wzmacniacza

W celu przeprowadzenia analizy układów ze wzmacniaczami operacyjnymi przyjmuje się następujące założenia:

  • rezystancja wejściowa jest nieskończona,
  • wzmocnienie napięciowe jest nieskończone,
  • wzmacniacz operacyjny nie pobiera prądu.

Dla ujemnego sprzężenia zwrotnego stosuje się tzw. pozorne zwarcie (zwarcie bezprądowe): ponieważ Au, to Ud=0, a z kolei Ud=U+U, co implikuje równość U+=U.

Konfiguracje

Wzmacniacz odwracający

Wzmacniacz odwracający jest wyjściową konfiguracją dla wielu innych układów, dlatego zostanie omówiony dość dokładnie.

Plik:Wo odwracajacy.svg

Ponieważ wzmacniacz operacyjny nie pobiera prądu, toteż jednakowy prąd I płynie przez obydwa rezystory.

Z kolei potencjały obu wejść są jednakowe (bo U+=U), skąd wynika, że oba wejścia wzmacniacza operacyjnego są na potencjale masy. Dlatego napięcie na rezystorze R1 jest równe U+uwe=uwe, skąd I=uweR1. Podobnie napięcie na rezystorze R2 jest równe uwy i tutaj również prąd I=uwyR2. Przyrównując prądy:

uweR1=uwyR2
R2uwe=R1uwy
R2R1=uwyuwe=ku

Szablon:Infobox

Rezystancja wejściowa układu Rwe=UweIwe. Prąd wejściowy jest równy wyliczonemu wcześniej I, a podstawiając wyrażenie zawierające Uwe, otrzymujemy: Rwe=UweUweR1=R1.

Wzmacniacz nieodwracający

W konfiguracji wzmacniacza nieodwracającego sytuacja ma się podobnie jak w przypadku wzmacniacze odwracającego: jednakowy prąd I płynie przez oba rezystory. Napięcia na wejściach wzmacniacza jest równe uwe.

Plik:Wo nieodwracajacy.svg

Prąd płynący przez R1 dany jest wzorem uweR1, a dla R2 wzór ma postać uwyuweR2. Po przyrównaniu otrzymujemy:

uweR1=uwyuweR2
R2uwe=R1uwyR1uwe
uwe(R1+R2)=R1uwy
R1+R2R1=uwyuwe

Szablon:Infobox

Wtórnik napięciowy

Wtórnik napięciowy jest specjalnym przypadkiem wzmacniacza nieodwracającego, w którym R1, co powoduje, że wzmocnienie napięciowe układu jest równe 1. Ponieważ rezystancja wejściowa wtórnika jest bardzo duża, to układy te są stosowane w celu odseparowania źródła sygnału od odbiornika.

Plik:Wo wtornik.svg

Konwerter prąd-napięcie

Napięcie wyjściowe układu konwertera jest wprost proporcjonalne do prądu iwe wpływającego do układu i równe uwy=iweR. Układy są stosowane do mierzenia niewielkich prądów (rzędu pikoamperów), m.in. do pomiaru natężenia światła.

Plik:Wo konwerterUI.svg

Przyjmując, że mamy do dyspozycji wzmacniacz idealny, ponieważ sprzężenie zwrotne dąży do wyrównania potencjałów na wejściu wzmacniacza:
Va= potencjał wejścia dodatniego
Vb= potencjał wejścia ujemnego
Va=Vb
Vb=0 ponieważ jest zwarty z masą.
Va=0
Uwe=0
UweURUwy=0
Uwy=Uwe+UR/1
Uwy=UweUR
Uwy=0iweR
Uwy=iweR

Szablon:Infobox

Wzmacniacz sumujący odwracający

Wzmacniacz sumujący odwracający wyznacza ważoną sumę napięć wejściowych (wejść może być więcej niż 2). Jest to wariant wzmacniacza odwracającego.

Plik:Wo sumujacy.svg

Prąd I jest sumą prądów wejściowych I=I1+I2; napięcia na wejściach wzmacniacza operacyjnego są równe zero. Stąd napięcie wyjściowe:

I=I1+I2
uwyR=U1R1+U2R2
uwy=(RR1U1+RR2U2)

Jeśli R1=R2=R, wówczas:

Szablon:Infobox

Wzmacniacz odejmujący

Wzmacniacz odejmujący jest często zwany również różnicowym. Realizuje on odejmowanie napięć wejściowych w odpowiednim stosunku zależnym od wartości rezystorów znajdujących się w układzie.

Plik:Wo odejmujacy.svg.png

UR1R1=UR2R2
U+U1R1=UwyU+R2
R2U+R2U1=R1UwyR1U+
R1Uwy=(R1+R2)U+R2U1
R1Uwy=(R1+R2)R4R3+R4U2R2U1
Uwy=R1+R2R1R4R3+R4U2R2R1U1

Jak widać, napięcie wyjściowe jest równe różnicy napięć wejściowych. Jeśli dodatkowo R4=R2 oraz R3=R1, to:

Szablon:Infobox

Wzmacniacz potencjometryczny

Wzmacniacz potencjometryczny jest wariantem wzmacniacza odwracającego, w którym wzmocnienie układu regulowane jest za pomocą potencjometru (tutaj reprezentowanego przez rezystory R3 i R4).

Plik:Wo potencjometryczny.svg

Prąd przepływający przez R2 przepływa także przez R1 i jego natężenie wynosi:

I=uweR1

Dodatkowo widać, że UR4=UR2=IR2 (bo UUR2UR4=0, z II prawa Kirchoffa dla jednego z oczek).

Prąd ten wpływa do węzła dzielnika napięcia i z pierwszego prawa Kirchoffa:

I+I3=I4, a stąd I3=I4I.

Ostatecznie napięcie wyjściowe równe sumie napięć na rezystorach R3 i R4:

uwy=UR3+UR4=I3R3+I4R4=(I4I)R3+I4R4

Podstawiając wszystkie dane do wyrażenia na uwy, otrzymujemy:

uwy=(UR2R4UR2R2)R3UR2
uwy=UR2(R3R4+R3R2+1)
uwy=uweR2R1(1+R3R4+R3R2)
ku=R2R1(1+R3R4+R3R2)

Wzmacniacz różniczkujący

|kus| = -sRC

Wzmacniacz całkujący

|kus| = -1/sRC

Wzmacniacz różnicowy z różnicowym wyjściem

Aktywny filtr dolnoprzepustowy

Aktywny filtr górnoprzepustowy