Wytrzymałość materiałów/Charakterystyki geometryczne przekroju

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Nawigacja


Moment bezwładności figur płaskich

Szablon:Rysunek Podczas obliczeń wytrzymałościowych konieczna jest znajomość wielkości geometrycznych, charakteryzujących przekroje poprzeczne danych prętów. Na Szablon:LinkRysunek mamy dany przekrój poprzeczny pręta w płaszczyźnie Oxy o całkowitym polu powierzchni A. Wydzielmy z tego przekroju elementarną cząstkę o powierzchni dA o współrzędnych (x;y) który jest odległy od początku układu współrzędnych o ρ. Dzięki temu możemy podać dla danej figury następujące parametry:

  1. I0 - Biegunowy moment bezwładności lub inaczej moment bezwładności względem punktu (bieguna)
  2. Ix lub Iy - Moment bezwładności względem osi (prostych)
  3. Ixy - Moment dewiacji (odśrodkowy, zboczenia) lub inaczej moment względem układu osi
  4. Sx lub Sy - Moment statyczny

Jednostką pola powierzchni jest [m2] a odległości [m] więc jednostką momentów bezwładności figur płaskich jest [m4]. Momenty względem osi (prostych) oraz momenty względem punktu (bieguna) zawsze przyjmują wartości dodatnie, natomiast momenty względem układu osi przybierać może wartości dodatnie, ujemne oraz zerowe, w zależności od umiejscowienia figury względem układu osi współrzędnych.

Zgodnie z Szablon:LinkRysunek powyższe wielkości definiuje się następująco: Szablon:CentrujWzór

Szablon:CentrujWzór

Szablon:CentrujWzór

Szablon:CentrujWzór Ponieważ ρ2=x2+y2 to: Szablon:CentrujWzór

Szablon:CentrujWzór

Szablon:CentrujWzór Moment dewiacji Ixy przyjmuje wartość zero, wtedy gdy co najmniej jedna z osi symetrii przekroju pokrywa się z osią układu współrzędnych. Spowodowane jest to tym że że owa oś dzieli przekrój A=A1+A2 na dwie równe połowy A1=A2 znajdujące się po obu stronach osi. Powoduje to że każdemu elementarnemu wycinku pola dA o współrzędnych (x;y) odpowiada taki sam elementarny wycinek pola dA o współrzędnych (x;y). Posługując się wzorem Szablon:LinkWzór otrzymujemy: Szablon:CentrujWzór Poniżej zostaną zaprezentowane i omówione sztandarowe przypadki obliczania charakterystyk geometrycznych przekrojów, natomiast większa liczba przykładów znajduje się w przykładowych zadaniach. Szablon:Rysunek

Dany jest trójkąt Szablon:LinkRysunek prostokąty o wysokości h oraz podstawie b. Należy obliczyć moment bezwładności względem osi i moment względem układu osi, osie pokrywają się z przyprostokątnymi.
Najpierw wybierzmy elementarny pasek dA z pola trójkąta, niech będzie równoległy do osi 0x a także odległy od niej o y. Wymiary elementarnego wycinka pola wynoszą dy i c(x). Długość paska c(x) jest funkcją zależną od zmiennej y i wyraża się następującym wzorem:
c(x)=hyhb
Natomiast elementarne pole paska dA wyrażeniem:
dA=c(x)dy=hyhbdy
Ponieważ elementarny pasek jest równoległy do osi 0x obliczymy przy jego pomocy moment bezwładności względem osi 0x zgodnie ze wzorem Szablon:LinkWzór co zapisujemy następująco:
Ix=Ay2dA=bh0hy2(hy)dy
Ix=bh0h(hy2y3)dy=bh(0hhy2dy0hy3dy)=bh(hy33|0hy44|0h)
Ix=bh(hh33h44)=bh(4h4123h412)=bh(h412)=bh312
Ix=bh312
Analogicznie postępujemy z Iy jedynie elementarny pasek dA musi być równoległy do osi 0y:
Iy=b3h12
Do obliczenia momentu dewiacji ze wzoru Szablon:LinkWzór potrzebujemy określić współrzędne wydzielonego paska dA, ponieważ mamy do czynienia z paskiem a nie z punktem to współrzędne paska to jego środek:
(x;y)=>(c(x)2;y)=>(b(hy)2h;y)
Ixy=AxydA=0hb(hy)2hyb(hy)hdy=b22h20h(hy)2ydy=b22h2(h20hydy2h0hy2dy+0hy3dy)=b22h2(h2y22|0h2hy33|0h+y44|0h)
Ixy=b22h2(h422h43+h44)=b2h224

Do obliczenia charakterystyk geometrycznych bardziej złożonych kształtów przekrojów poprzecznych pręta wymaga się rozwiązania całki podwójnej, ponieważ wykorzystujemy elementarny punkt wycinka powierzchni. Natomiast przy mniej skomplikowanych kształtach przez odpowiedni wybór kształtu elementarnego pola dA można obliczyć charakterystykę geometryczną przy użyciu całki pojedynczej, jak miało to miejsce powyżej. Dla zobrazowania poniżej zostanie przedstawiony przykład który zostanie rozwiązany na dwa sposoby. Szablon:Rysunek

Dany jest prostokąt Szablon:LinkRysunek o wysokości h oraz podstawie b. Należy obliczyć moment bezwładności względem osi i moment względem układu osi, osie pokrywają się z przyprostokątnymi.
Ten przykład rozwiążemy na dwa sposoby: z wykorzystaniem elementarnego paska a) Szablon:LinkRysunek oraz z wykorzystaniem elementarnego pola powierzchni (punktu) b) Szablon:LinkRysunek, na początku zrobimy przykład według rysunku a).
W przykładzie a) tok postępowania jest podobny jak w przykładzie powyżej więc najpierw wyznaczamy pole powierzchni elementarnego paska dA. Jak widzimy pole elementarnego paska nie zależy od wysokości co uprości nam obliczenia.
dA=bdy
Ix=Ay2dA=b0hy2dy=by33|0h=bh33=bh33
Analogicznie postępujemy z Iy jedynie elementarny pasek dA musi być równoległy do osi 0y:
Iy=b3h3
Do obliczenia momentu dewiacji ze wzoru Szablon:LinkWzór potrzebujemy określić współrzędne wydzielonego paska dA, ponieważ mamy do czynienia z paskiem a nie z punktem to współrzędne paska to jego środek:
(x;y)=>(b2;y)
Ixy=AxydA=0hb2ybdy=b220hydy=b22y22|0h=b2h24
Teraz rozwiążemy dany przykład b) Szablon:LinkRysunek przy pomocy elementarnego punktu o polu powierzchni dA:
dA=dxdy
Ix=Ay2dA=0h0by2dxdy=0hy2dy0bdx=y33|0hx|0b=h33b=bh33
Analogicznie postępujemy z Iy jednak w porównaniu z przypadkiem a) nic nie musimy robić z dA elementarnym polem
Iy=Ax2dA=0h0bx2dxdy=0hdy0bx2dx=y|0hx33|0b=hb33=b3h3
Moment dewiacji obliczamy następująco:
Ixy=AxydA=0h0bxydxdy=0hydy0bxdx=y22|0hx22|0b=h22b22=b2h24

Powyższy przypadek zaprezentował możliwość wyznaczenia charakterystyki geometrycznej przekroju na dwa sposoby, każdy z nich ma swe plusy oraz minusy dlatego wybór sposobu obliczania którym będzie się posługiwać pozostawia się czytelnikowi. Ostatnim przykładem będzie przekrój kołowy, osie układu współrzędnych przechodzą przez środek koła. Dany przykład można rozwiązać jak powyżej na dwa sposoby. Szablon:Rysunek

Najpierw rozwiążemy przypadek według a) Szablon:LinkRysunek tu jak wyżej mamy do czynienia z elementarnym wycinkiem koła w postaci paska o powierzchni dA. Wymiary elementarnego wycinka pola wynoszą dy i c(y). Długość paska c(y) jest funkcją zależną od zmiennej y.
d=2r
Ponieważ elementarny pasek jest równoległy do osi 0x obliczymy przy jego pomocy moment bezwładności względem osi 0x zgodnie ze wzorem Szablon:LinkWzór co zapisujemy następująco:
Ix=Ay2dA=12d12dy2c(y)dy
Ponieważ oś 0x jest osią symetrii koła to powyższe wyrażenie można zapisać w następujący sposób:
Ix=2012dy2c(y)dy
Następnie podstawiamy poniższe wyrażenia:
c(y)=2rsinα2
y=rcosα2
dy=rsinα2dα2
Po podstawieniu musimy także zmienić granice całkowania w następujący sposób:
Ix=2π20r2cos2α22rsinα2rsinα2dα2
Ix=2π0r4sin4α14dα=r420πsin2αdα=πr44=πd464
Zgodnie ze wzorem Szablon:LinkWzór biegunowy moment bezwładności wynosi:
I0=2Ix=πr42=πd432
Teraz rozwiążemy dany przykład b) Szablon:LinkRysunek przy pomocy elementarnego pierścienia dA odległego od środka układu współrzędnych o ρ i o grubości dρ.
Pole elementarnego pierścienia wynosi: dA=2πρdρ
Korzystając ze wzoru Szablon:LinkWzór otrzymujemy:
I0=Aρ2dA=0rρ22πρdρ=2π0rρ3dρ=2πρ440r=πr42=πd432
Do wyznaczenia Momentu bezwładności względem osi analogicznie wykorzystujemy wzór Szablon:LinkWzór co daje nam:
Ix=I02=πr44=πd464
Ważne Gdy osie układu współrzędnych przechodzą przez środek ciężkości przekroju, to takie osie nazywamy osiami centralnymi i oznaczamy je w następujący sposób: (xc;yc). Momenty liczone względem osi centralnych nazywamy centralnymi momentami bezwładności.

Momenty bezwładności względem osi równoległych do osi centralnych. Wzór Steinera

Szablon:Rysunek Przy wyznaczaniu charakterystyk geometrycznych przekroju często korzysta się z gotowych tablic, w celu przyspieszenia obliczeń. Niestety w tych tablicach często spotyka się obliczenia względem środka ciężkości C lub względem innych układów współrzędnych niż potrzebujemy, tak jak to zaprezentowano na rysunku Szablon:LinkRysunek. Na rysunku Szablon:LinkRysunek mamy przekrój poprzeczny o środku ciężkości C i polu powierzchni A, znamy momenty bezwładności Ix względem osi x oraz Iy względem osi y natomiast interesują nas momenty bezwładności względem układu XY który jest przesunięty o xcm ycm. Aby wyznaczyć momenty bezwładności posłużymy się wzorami:Szablon:LinkWzór, Szablon:LinkWzór oraz Szablon:LinkWzór lecz najpierw nieco je przekształcimy dla naszych potrzeb:

y=y+ycmx=x+xcm
co daje nam następujące wyrażenia
Ix=Ay2dA=Ix=A(y+ycm)2dA=A(y)2dA+A2ycmydA+A(ycm)2dA=A(y)2dA+2ycmAydA+(ycm)2AdA
całka A(y)2dA wyraża moment względem osi centralnej Ix
całka 2ycmAydA wyraża moment statyczny który dla osi centralnych wynosi zero
całka (ycm)2AdA wyraża pole przekroju pomnożone przez kwadrat przesunięcia
analogicznie postępujemy z drugą osią i ostatecznie otrzymujemy następujące wyrażenia:

Szablon:CentrujWzór

Szablon:CentrujWzór

Szablon:CentrujWzór

Ważne Momenty bezwładności względem osi centralnych (prostych przechodzących przez środek ciężkości) mają najmniejszą wartość ze wszystkich innych równoległych momentów obliczonych dla danego przekroju .

Momenty bezwładności względem osi obróconych. Główne momenty bezwładności

Szablon:Rysunek Na Szablon:LinkRysunek mamy przekrój poprzeczny o polu powierzchni A i środku ciężkości C oraz dwa układy osi obróconych względem siebie o kąt α. Załóżmy że znamy momenty bezwładności względem układu osi (CxCyC) możemy wyznaczyć dla nowego układu (CxC1yC1) momenty bezwładności. Między współrzędnymi określającymi położenie elementarnego pola dA występują następujące zależności:

x1=xcosα+ysinαy1=ycosαxsinα

Z tych zależności wyznaczamy:

IxC1=A(y1)2dA=A(ycosαxsinα)2dA=Ay2cos2αdA2AxysinαcosαdA+Ax2sin2αdA
IxC1=IxCcos2α+IyCsin2α2IxCyCsinαcosα
IyC1=A(x1)2dA=A(xcosα+ysinα)2dA=Ax2cos2αdA+2AxysinαcosαdA+Ay2sin2αdA
IyC1=IyCcos2α+IxCsin2α+2IxCyCsinαcosα
IxC1yC1=Ax1y1dA=A(xcosα+ysinα)(ycosαxsinα)dA=Axycos2αdAAx2sinαcosαdA+Ay2sinαcosαdAAxysin2αdA
IxC1yC1=(IxCIyC)sinαcosα+IxCyC(cos2αsin2α)

wiedząc że:

sin2α=1cos2α2cos2α=1+cos2α22sinαcosα=sin2α

ostatecznie otrzymujemy: Szablon:CentrujWzór

Szablon:CentrujWzór

Szablon:CentrujWzór

Ważne Przy obrocie układ osi można zauważyć że momenty bezwładności względem prostych przyjmują wartości w przedziale od IMIN do IMAX, natomiast moment względem układu osi przyjmuje wartości od ujemnych do dodatnich. Szczególnym przypadkiem jest gdy osie obrócimy o kąt α0, wtedy moment dewiacji jest równy zeru a momenty względem prostych przyjmują wartości ekstremalne (jeden IMIN natomiast drugi IMAX). Proste te nazywamy główne centralne osie a momenty liczone względem tych osi główne centralne momenty bezwładnosci.

Położenie głównych centralnych osi względem pierwotnego układu można określić z wzoru Szablon:LinkWzór po przez przyrównanie momentu zboczenia do zera, co daje nam: Szablon:CentrujWzór Po dalszych przekształceniach otrzymujemy:

sin2α0=2IxCyC(IxCIyC)2+4IxCyCcos2α0=IxCIyC(IxCIyC)2+4IxCyC
IMINMAX=12(IxCIyC)±12(IxCIyC)2+4IxCyC

Numeryczne metody obliczania charakterystyk geometrycznych przekrojów o kształcie wielokąta

Załóżmy że mamy pręt który posiada przekrój w kształcie wielokąta o n wierzchołkach których położenie znamy oraz dowolnie obrany układ współrzędnych, aby wyznaczyć charakterystyki geometryczne dla tego przekroju powinniśmy użyć następujących wzorów: Szablon:LinkWzór; Szablon:LinkWzór; Szablon:LinkWzór; Szablon:LinkWzór, lecz wykorzystywanie ich dla dowolnego przekroju może być kłopotliwe. Dlatego przy obliczaniu momentów bezwładności możemy posłużyć się programami komputerowymi o poniższych algorytmach, które wyliczą pole A; moment statyczny S; moment bezwładności i dewiacji I. Szablon:CentrujWzór

Szablon:CentrujWzór

Szablon:CentrujWzór

Szablon:CentrujWzór

Szablon:CentrujWzór

Szablon:CentrujWzór

Ważne aby kolejność numerowania wierzchołków a co za tym idzie kolejność wprowadzania współrzędnych wierzchołków była taka że wnętrze pręta znajduje się z prawej strony.

Znając powyższe parametry można obliczyć współrzędne środka ciężkości (xC=SyA,yC=SxA) oraz centralne momenty bezwładności: IxC=IxSx2A; IyC=IySy2A; IxCyC=IxySxSyA

Do zobrazowania metody posłużymy się Szablon:LinkRysunek gdzie h(0,3) oraz b(6,0). Najpierw obieramy pierwszy punkt, niech to będzie punkt O(0,0) aby kierunek obchodzenia konturu był prawidłowy wnętrze musi być z prawej strony więc drugim punktem musi być punkt h(0,3) natomiast trzecim punktem jest b(6,0). Na początek obliczmy pole korzystając ze wzoru Szablon:LinkWzór, a następnie wszystkie rodzaje momentów:
A=12[(00)(30)+(60)(0+3)+(06)(0+0)]=1218=9
Sx=16[(00)(02+03+32)+(60)(32+30+02)+(06)(02+00+02)]=1654=9
Sy=16[(03)(02+00+02)+(30)(02+06+62)+(00)(62+60+02)]=16108=18
Ix=112[(00)(03+023+032+33)+(60)(33+320+302+03)+(06)(03+020+002+03)]=112162=13,5
Iy=112[(03)(03+020+002+03)+(30)(03+026+062+63)+(00)(63+620+602+03)]=112648=54
Ixy=124{[00][0(302+32+203)+0(332+02+203)]+[60][0(332+02+230)+6(302+32+230)]+[06][6(302+02+200)+0(302+02+200)]}=124324=13,5
Środek ciężkości znajduje się w punkcie C(2,1) a centralne momenty bezwładności: IxC=4,5; IyC=18; IxCyC=4,5

Tabela

Zestawienie ważniejszych przekrojów
NP Rysunek poglądowy Geometryczny moment bezwładności Wskaźnik wytrzymałości na zginanie sprężyste Wskaźnik wytrzymałości na zginanie plastyczne
1 Ix=πD464

I0=πD432
Wx=πD332

W0=πD316
W'x=D36
2 Ix=π(D4d4)64

I0=π(D4d4)32
Wx=π32(D4d4)D

W0=π16(D4d4)D
W'x=16(D3d3)
3 Ix=H412 Wx=H36 W'x=H34
4 Ix=H412 Wx=2H312 W'x=2H36
5 Ix=H4h412 Wx=16H4h4H
6 Ix=H4h412 Wx=212H4h4H
7 Ix=112(H43π16d4) Wx=16H(H43π16d4)
8 Ix=bh312

Iy=b3h12
Wx=bh26

Wy=b2h6
W'x=bh24
9

Ix=BH3bh312 Wx=BH3bh36H W'x=BH2bh24
10 Ix=BH3+bh312 Wx=BH3+bh36H W'x=BH2+bh24
11 Ix=π4a3b Wx=π4a2b W'x=43a2b
12 Ix=6b2+6bb1+b1236(2b+b1)h3 Wx=6b2+6bb1+b1212(3b+2b1)h2
13 Ix=5316R4 Wx=5316R3 W'x=7312R3
14 Ix=5316R4 Wx=58R3 W'x=R3
15 Ix=bh336 WxI=bh224

WxII=bh212
W'x=226bh2

C - Środek ciężkości


Szablon:Nawigacja