Wprowadzenie do elektroniki/Podstawowe połączenia

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Dzielniki

Dzielniki są prostymi układami dwu zaciskowymi, i w zależności od charakteru ich połączenia do czynienia mamy z różnym przeznaczeniem użytkowym takich układów.

Dzielnik napięcia

Dzięki szeregowemu połączeniu dwóch impedancji (np. rezystorów) możliwe jest uzyskanie układu tzw. dzielnika napięcia, którego zadaniem jest podanie na wyjście pewnej części napięcia wejściowego. Napięcie na rezystorze R2 dane jest wzorem

U2=IR2=UR2R1+R2

Oczywiście dzielnik napięcia może być złożony z większej liczby rezystorów, i wówczas dostępna jest większa liczba napięć wyjściowych. Ogólnie napięcie na k-tym z n rezystorów dane jest wzorem:

Ui=Ui=1kRii=1nRi

Szablon:BrClear

Przykład

Dzielniki napięcia znajdują zastosowanie w metrologii, są częścią woltomierzy odpowiedzialną za odpowiednie dopasowanie zakresów pomiarowych. Wyobraźmy sobie, że mamy do dyspozycji miernik, który potrafi zmierzyć napięcia z zakresu 0-10V, jest to zakres dość mały, a koniecznie chcielibyśmy móc zmierzyć także napięcia większe: 20, 50 i 100V.

W celu wykonania odpowiedniego woltomierza potrzebujemy rezystancyjnego dzielnika napięcia o 3 wyjściach, a więc złożonego z 4 rezystorów.

Ilustracja do przykładu
Ilustracja do przykładu

Dla zakresu 20V podzielnik powinien być równy 1020, dla zakresu 50V 1050, a dla 100V 10100. Rezystancja woltomierza powinna być jak największa, najlepiej nieskończona, w rzeczywistych układach jest rzędu megaomów. My również przyjmiemy jakąś dużą rezystancję całego dzielnika, 100k:

R1+R2+R3+R4=R=100k

Dla największego zakresu podzielnik to 110 i napięcie to będzie pobierane z "dolnego" rezystora R1, jego rezystancja wyniesie 110100k=10k.

Dla mniejszego zakresu podzielnik wynosi 15 i napięcie pobierane jest z drugiego "od dołu" rezystora. Wartość rezystora R2 nie będzie jednak w tak oczywisty sposób równa 15100k=20k! Napięcie na tym rezystorze wyniesie UR1+R2R1+R2+R3+R4, więc owszem, pojawi się wartość 20k, ale odnosi się do sumy rezystancji R1+R2. Zatem R2=20kR1=20k10k=10k.

Analogicznie rzecz się będzie miała dla ostatniego zakresu. Tutaj R3+R2+R1=12100k=50k i stąd R3=50k20k=30k.

Nie znamy jeszcze rezystancji ostatniego rezystora, R4 która już teraz łatwo wyznaczyć z pierwszego równania: R4=100k30k10k10k.

Szablon:BrClear

Dzielnik prądu

Dzięki równoległemu połączeniu rezystorów otrzymamy z kolei dzielnik prądu, w którym prąd rozpływa się proporcjonalnie w gałęziach. Natężenie prądu elektrycznego w jednej z gałęzi dzielnika zasilanego prądem stałym, zgodnie z I prawem Kirchhoffa, jest zawsze mniejsze od natężenia prądu wejściowego (zasilającego) i zależy tylko od stosunku wartości użytych rezystancji oraz wartości prądu wejściowego:

I1=IweR2R1+R2

Wynika to z faktu, że napięcie elektryczne zasilające dzielnik napięcia ma taką samą wartość dla obydwu elementów, czyli:

Iwe(R1R2)(R1+R2)=I1R1

Szablon:BrClear

Trójniki

Trójniki są układami trój zaciskowymi i stanowią najprostsze przykłady rozgałęzienia w układach, które można w szybki sposób upraszczać. Są dwa typy rozgałęzienia - typ "Y" (igrek) zwany "gwiazdą" oraz typ "Δ" (delta) zwany "trójkątem".

Trójkąt i gwiazda są rodzajem połączeń w układach trójfazowych. W połączeniu typu trójkąt napięcie na elementach impedancyjnych Z (Z może w tym przypadku oznaczać równie dobrze rezystancję, admitancję czy napięcie elektryczne itp.) równe jest napięciu między fazowemu, natomiast prądy płynące przez te elementy są wypadkową odpowiednich prądów fazowych. W połączeniu typu gwiazda napięcie rozłożone na elementach impedancyjnych Z (możliwości podobnie jak w przypadku delty) jest wypadkową wartością wynikającą z symetryczności (lub asymetryczności), natomiast prądy płynące przez te elementy są równe prądom fazowym.

Oba połączenia są sobie równoważne z zachowaniem pewnych proporcji. Tak więc połączenia typu "Y" bardzo łatwo można przekształcić w typ "Δ" i odwrotnie, co bardzo często ułatwia rozpatrywanie danych układów, które z pozoru wydają się nierozwiązywalne lub ciężkie do przeanalizowania. Przekształcenia te noszą nazwę transfiguracji.

W praktycznych obliczeniach transfiguracji trójnik sprowadza się do postaci niepełnego czwórnika - który uzyskuje się poprzez rozdzielenie jednej z gałęzi. Dzięki czemu można obliczyć proporcjonalny rozkład obciążeń na danych gałęziach. Umożliwia to upraszczanie układów przy postępowaniu zgodnie z prawem Thevenina.

Szablon:BrClear

Przekształcenie trójkąt-gwiazda

Istnieje możliwość zastąpienia układu połączonego w trójkąt równoważnym układem połączonym w gwiazdę. Równoważność oznacza tutaj warunek niezmienności prądów i napięć w tej części obwodu, która nie podlega przekształceniu transfiguracji. Innymi słowy w transfigurowanych gałęziach nie powinny znajdować się źródła sterowane ani elementy dynamiczne układów - a w obwodzie powinien panować stan ustalony. Dla oznaczeń użytych na rysunku można udowodnić, że wartości zastępcze impedancji dla połączenia w gwiazdę przy danych wartościach połączenia w trójkąt są wyrażone poniższymi wzorami (podkreślenie oznacza liczby zespolone):

Dla oznaczeń użytych na rysunku można udowodnić, że wartości zastępcze dla połączenia w gwiazdę przy danych wartościach połączenia w trójkąt są wyrażone poniższymi wzorami:

ZAT_=ZAB_ZAC_ZAC_+ZAB_+ZBC_
ZBT_=ZBA_ZBC_ZAC_+ZAB_+ZBC_
ZCT_=ZCA_ZCB_ZAC_+ZAB_+ZBC_

Dla układu całkowicie symetrycznego w którym Zij=ZAT_=ZBT_=ZCT_ zachodzi:

Zi_=13Zij_

Szablon:BrClear

Przekształcenie gwiazda-trójkąt

Istnieje możliwość zastąpienia układu połączonego w gwiazdę równoważnym układem połączonym w trójkąt. Równoważność oznacza tutaj, podobnie jak w poprzednim przypadku, warunek niezmienności prądów i napięć w tej części obwodu, która nie podlega przekształceniu transfiguracji. Podobnie jak poprzednio również, w transfigurowanych gałęziach nie powinny znajdować się źródła sterowane ani elementy dynamiczne układów - a w obwodzie powinien panować stan ustalony. Dla oznaczeń użytych na rysunku można udowodnić, że wartości zastępcze impedancji dla połączenia w gwiazdę przy danych wartościach połączenia w trójkąt są wyrażone poniższymi wzorami (podkreślenie oznacza liczby zespolone):

Dla oznaczeń użytych na rysunku można udowodnić, że wartości zastępcze dla połączenia w trójkąt przy danych wartościach połączenia w gwiazdę są wyrażone poniższymi wzorami:

ZAB_=ZAT_+ZBT_+ZAT_ZBT_ZCT_
ZBC_=ZBT_+ZCT_+ZBT_ZCT_ZAT_
ZAC_=ZAT_+ZCT_+ZAT_ZCT_ZBT_

Dla układu całkowicie symetrycznego w którym Zi=ZAB_=ZBC_=ZCA_ zachodzi:

Zij_=3Zi_

Szablon:BrClear

Przykład

Szablon:Nawigacja