Matematyka dla liceum/Wstęp/Alfabet grecki

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Alfabet grecki

Szablon:Indeksuj Do zapisywania wzorów matematycznych zwykle wykorzystuje się alfabet łaciński (zawierający litery takie jak np. a, H, r, X), przy czym istnieje niepisana umowa, iż niektóre litery zwyczajowo wykorzystywane są do oznaczania pewnych obiektów. Przykładowo litery f, g zwykle oznaczają funkcje, z kolei x oraz y – niewiadome w równaniach albo argumenty funkcji. Nie jest to regułą, jednak używanie tych samych liter bardzo ułatwia śledzenie wywodów, gdyż zapobiega rozpraszaniu uwagi. Alfabet łaciński ma jednak ograniczoną liczbę liter, przyjęło się zaś, że wszystkie obiekty matematyczne oznacza się pojedynczym znakiem. Z tego powodu korzysta się z innych alfabetów (np. greckiego, czy nawet hebrajskiego). Niżej zamieszczono tabelę z literami alfabetu greckiego – część z nich nie będzie wykorzystywana ze względu na to, iż pokrywają się one z odpowiednimi literami alfabetu łacińskiego (w szczególności duże litery).

Aα

alfa

Bβ

beta

Γγ

gamma

Δδ

delta

Eϵ(ε)

epsilon

Zζ

zeta

Hη

eta

Θθ(ϑ)

theta

Iι

jota

Kκ(ϰ)

kappa

Λλ

lambda

Mμ

mi

Nν

ni

Ξξ

ksi

Oo

omikron

Ππ(ϖ)

pi

Pρ(ϱ)

ro

Σσ(ς)

sigma

Tτ

tau

Υυ

ypsilon

Φϕ(φ)

fi

Xχ

chi

Ψψ

psi

Ωω

omega

Najczęściej stosowane będą znaki:

α (alfa), β (beta), γ (gamma), φ (fi) – do oznaczania kątów, oraz Δ (delta) – do oznaczania wyróżnika równania kwadratowego oraz π (pi) – wyrażające stosunek długości okręgu do jego średnicy (stały dla wszystkich okręgów).

Więcej o alfabecie greckim, np. co oznacza dana litera grecka w matematyce czy fizyce, można poczytać w Wikipedii: Alfabet grecki.


Szablon:Nawigacja