Analiza matematyczna/Układy równań różniczkowych/Przykład 2.1
Dany jest układ równań:
W zapisie macierzowym powyższy układ wygląda następująco:
Jest to układ równań liniowych jednorodny z dwiema niewiadomymi funkcjami oraz , zależnymi od jednej zmiennej niezależnej .
Wartości własne macierzy współczynników
Rozwiązanie tego układu zaczniemy od znalezienia wartości własnych macierzy współczynników :
szukany wyznacznik macierzy ma postać:
Zatem rozwiązaniem równania kwadratowego
jest sprzężona para liczb zespolonych oraz
Zespolone wartości własne
Szukamy wektorów własnych odpowiadających zespolonej 1-krotnej wartości własnej wraz z wartością sprzężoną do niej .
W poniższych obliczeniach możemy pominąć sprzężoną wartość własną bez żadnych negatywnych skutków dla wyniku ostatecznego.
zatem
co ostatecznie daje układ równań:
Bliżej zajmiemy się pierwszym równaniem. Niech będzie dowolnym parametrem. Wyznaczymy zatem wartość w zależności od parametru .
Mnożąc licznik i mianownik przez liczbę sprzężoną do mianownika otrzymujemy:
Ostatecznie otrzymujemy:
Znając wektor własny odpowiadający wartościom własnym
możemy wyznaczyć rozwiązanie ogólne układu jednorodnego:
Korzystając ze wzoru Eulera, otrzymamy:
W pierwszym wierszu grupujemy części rzeczywiste oraz urojone
Rozwiązanie ogólne układu jednorodnego
Ostateczny wynik otrzymujemy, rozkładając ww. wektor na sumę dwóch wektorów zawierających odpowiednio części rzeczywiste oraz urojone (jednostka urojona została włączona do stałej ).
W postaci macierzy Wrońskiego otrzymujemy następujące rozwiązanie:
Wyznacznik macierzy Wrońskiego
Dla pewności możemy sprawdzić, czy .