Analiza matematyczna/Układy równań różniczkowych/Przykład 2.1

Z testwiki
Wersja z dnia 08:00, 17 cze 2013 autorstwa imported>Karol Karolus (- kat.)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:TOCright

Dany jest układ równań:

{x(t)=5x2yy(t)=x7y

W zapisie macierzowym 𝕏=𝔸𝕏 powyższy układ wygląda następująco:

[xy]=[5217][xy]

Jest to układ równań liniowych jednorodny z dwiema niewiadomymi funkcjami x(t) oraz y(t), zależnymi od jednej zmiennej niezależnej t.

Wartości własne macierzy współczynników

Rozwiązanie tego układu zaczniemy od znalezienia wartości własnych λ macierzy współczynników 𝔸:

det[𝔸λI]=0

det[5λ217λ]=

=(5λ)(7λ)(2)=

=35+5λ+7λ+λ2+2=

Szablon:RightBox

szukany wyznacznik macierzy ma postać:

=λ2+12λ+37

Zatem rozwiązaniem równania kwadratowego

λ2+12λ+37=0

jest sprzężona para liczb zespolonych λ1=6+i oraz λ2=6i

Zespolone wartości własne

Szukamy wektorów własnych 𝕍 odpowiadających zespolonej 1-krotnej wartości własnej λ1=6+i wraz z wartością sprzężoną do niej λ2=6i.

W poniższych obliczeniach możemy pominąć sprzężoną wartość własną λ2=6i bez żadnych negatywnych skutków dla wyniku ostatecznego.

[𝔸λ1I]𝕍=0

zatem

[5λ1217λ1][v1v2]=[00]

[5+6i217+6i][v1v2]=[00]

[22i4222i][v1v2]=[00]

co ostatecznie daje układ równań:

{(22i)v14v2=02v1+(22i)v2=0

Bliżej zajmiemy się pierwszym równaniem. Niech v2=s będzie dowolnym parametrem. Wyznaczymy zatem wartość v1 w zależności od parametru s.

(22i)v14s=0

v1=4s22i=2s1i

Mnożąc licznik i mianownik przez liczbę sprzężoną do mianownika otrzymujemy:

v1=2s1i1+i1+i=2s(1+i)1+1=s(1+i)

Ostatecznie otrzymujemy:

{v1=s(1+i)v2=s

Znając wektor własny odpowiadający wartościom własnym λ1,λ2

V=s[1+i1]

możemy wyznaczyć rozwiązanie ogólne układu jednorodnego:

𝕏OJ=s[1+i1]e(6+i)t

Wzór Eulera

eiφ=cosφ+isinφ

Korzystając ze wzoru Eulera, otrzymamy:

=s[1+i1](cost+isint)e6t=

=s[cost+isint+icostsintcost+isint]e6t=

W pierwszym wierszu grupujemy części rzeczywiste oraz urojone

=s[sint+cost+i(sint+cost)cost+isint]e6t

Rozwiązanie ogólne układu jednorodnego

Ostateczny wynik otrzymujemy, rozkładając ww. wektor na sumę dwóch wektorów zawierających odpowiednio części rzeczywiste oraz urojone (jednostka urojona i została włączona do stałej C2).

𝕏OJ=(C1[sint+costcost]+C2[sint+costsint])e6t

W postaci macierzy Wrońskiego otrzymujemy następujące rozwiązanie:

𝕏OJ=[sint+costsint+costcostsint][C1C2]e6t

Wyznacznik macierzy Wrońskiego

Dla pewności możemy sprawdzić, czy W(t)0.

W(t)=det[sint+costsint+costcostsint]=...