Analiza matematyczna/Układy równań różniczkowych/Przykład 1.1

Z testwiki
Wersja z dnia 21:44, 9 lut 2022 autorstwa imported>Persino
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:TOCright

Dany jest układ równań:

{x(t)=3x+4y2zy(t)=x+zz(t)=6x6y+5z

W zapisie macierzowym 𝕏=𝔸𝕏 powyższy układ wygląda następująco:

[xyz]=[342101665][xyz]

Jest to układ równań liniowych jednorodny z trzema niewiadomymi funkcjami x(t), y(t) oraz z(t), zależnymi od jednej zmiennej niezależnej t.

Wartości własne macierzy współczynników

Rozwiązanie tego układu zaczniemy od znalezienia wartości własnych λ macierzy współczynników 𝔸:

det[𝔸λI]=0

det[3λ421λ1665λ]=

=(3λ)(λ)(5λ)+416+(6)1(2)

((2)(λ)6+(6)1(3λ)+14(5λ))=

szukany wyznacznik macierzy ma postać:

=λ3+2λ2+λ2

Zatem rozwiązaniem równania:

λ3+2λ2+λ2=0

są liczby λ1=1, λ2=1 oraz λ3=2

Rzeczywiste wartości własne

Pierwsza

Szukamy wektora własnego odpowiadającego rzeczywistej 1-krotnej wartości własnej λ1=1.

[𝔸λ1I]=0

zatem:

[3λ421λ1665λ][u1u2u3]=[000]

następnie:

[442111664][u1u2u3]=[000]

co ostatecznie daje układ równań:

{4u1+4u22u3=0u1u2+u3=06u16u2+4u3=0

Do pierwszego równania dodamy 4 razy drugie równanie. Otrzymamy wówczas u3=0. Podstawiając tę wartość do równania drugiego, otrzymamy, że u1=u2=s, gdzie s jest dowolnym parametrem. Podsumowując, otrzymujemy:

{u1=su2=su3=0

co w zapisie wektorowym wygląda następująco:

Uλ1=1=[ss0] =s[110]

Druga

Szukamy wektora własnego odpowiadających rzeczywistej 1-krotnej wartości własnej λ2=1.

[𝔸λ2I]=0

zatem:

[3λ2421λ21665λ2][u1u2u3]=[000]

następnie:

[242111666][u1u2u3]=[000]

co ostatecznie daje układ równań:

{2u1+4u22u3=0u1+u2+u3=06u16u2+6u3=0

Od trzeciego równania 6 razy odejmujemy drugie, skąd otrzymujemy u2=0, a następnie – podstawiając tę wartość do pierwszego lub drugiego równania – otrzymujemy zależność u1=u3=s, gdzie s jest dowolnym parametrem. Podsumowując powyższe obliczenia, otrzymujemy:

{u1=su2=0u3=s

co wektorowo zapiszemy jako:

Uλ2=1=[s0s] =s[101]

Trzecia

Szukamy wektorów własnych odpowiadających rzeczywistej 1-krotnej wartości własnej λ3=2.

[𝔸λ3I]=0

zatem:

[3λ3421λ31665λ3][u1u2u3]=[000]

następnie:

[542121663][u1u2u3]=[000]

co ostatecznie daje układ równań:

{5u1+4u22u3=0u12u2+u3=06u16u2+3u3=0

Od trzeciego równania odejmujemy 3 razy równanie drugie, co daje nam u1=0. Następnie podstawiając tę wartość do któregokolwiek z trzech równań, otrzymujemy zależność u2=12u3=s, gdzie s jest dowolnym parametrem. Podsumowując powyższe obliczenia, otrzymujemy:

{u1=0u2=su3=2s

co wektorowo zapiszemy jako:

Uλ3=2=[0s2s] =s[012]

Rozwiązanie ogólne układu jednorodnego

Ostatecznie rozwiązanie ogólne układu jednorodnego ma postać:

𝕏OJ=[x(t)y(t)z(t)]OJ=C1[110]et+C2[101]et+C3[012]e2t=

co w zapisie zawierającym macierz Wrońskiego będzie miało postać:

=[etet0et0e2t0et2e2t][C1C2C3]

Układ równań niejednorodny

Po nieznacznej modyfikacji opisywanego układu równań otrzymujemy równanie niejednorodne postaci:

{x(t)=3x+4y2z+1y(t)=x+z+t1z(t)=6x6y+5zt

co w postaci macierzowej zapiszemy jako:

[x(t)y(t)z(t)]=[342101665][xyz]+[1t1t]

Znając ogólne rozwiązanie układu jednorodnego, za pomocą metody uzmienniania stałych obliczymy rozwiązanie szczególne układu jednorodnego:

[xyz]SN=C1(t)[etet0]+C2(t)[et0et]+C3(t)[0e2t2e2t]

Musimy zatem rozwiązać równanie macierzowe zawierające macierz Wrońskiego:

[etet0et0e2t0et2e2t][C1(t)C2(t)C3(t)]=[1t1t]

które sprowadza się do układu trzech prostszych równań:

{C1(t)et+C2(t)et=1C1(t)et+C3(t)e2t=t1C2(t)et+2C3(t)e2t=t

z których wyznaczymy wartości:

{C1(t)=...C2(t)=...C3(t)=...

a następnie:

{C1(t)=...C2(t)=...C3(t)=...

Na koniec skorzystamy ze wzoru znanego z równań różniczkowych liniowych:

𝕏ON=𝕏OJ+𝕏SN

Znając rozwiązanie ogólne równania, możemy przejść do rozwiązania problemu Cauchy'ego.