Wytrzymałość materiałów/Zadania: Różnice pomiędzy wersjami

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
 
(Brak różnic)

Aktualna wersja na dzień 14:23, 31 mar 2022

Wiadomości wstępne

Brak zadań

Ściskanie i rozciąganie pręta prostego

Statycznie wyznaczalne

Zadanie 2.1

Wyznaczyć minimalną średnicę pręta rozciąganego siłą osiową P=3000N, wiedząc że naprężenia dopuszczalne materiału z którego jest wykonany pręt wynoszą kr=240MPa.

Rozwiązanie

Przekrojem pręta kołowego jest koło, więc pole powierzchni przekroju wyraża się wzorem:
A=πr2=π(d2)2=πd24
zgodnie ze wzorem Szablon:LinkWzór otrzymujemy:
krPA
krPπd24
kr4Pπd2
z ostatniego wzoru wyznaczamy średnicę:
d4Pπkr=43000Nπ240MPa=43000Nπ240Nmm2
d3,99mm
Odp: Pręt powinien mieć co najmniej 4mm średnicy.

Zadanie 2.2

Oblicz naprężenia i wydłużenie jakie wystąpi w pręcie stalowym o przekroju kołowym rozciągany siłą osiową.
Średnica d=4mm; długość l=2m; siła P=2000N; moduł Younga E=2,1105MPa

Rozwiązanie

σ=PA=4Pπd2=42000π42=159,15Nmm2=159,15MPa
Δl=PlEA=4PlEπd2=4200020002,1105π42=1,5mm
Odp: Naprężenia wynoszą 159,15MPa a pręt wydłuży się o 1,5mm.

Zadanie 2.3

Zadanie 2.3.
Oblicz składowe przemieszczeń punktu C dla układu pokazanego na rysunku obok obciążony siłą P. Oba pręty są zamocowane do ściany na podporze przegubowej stałej (punkty: A;B), oraz połączenie tych prętów jest przegubowe (punkt: C). Mamy daną długość pręta drugiego oraz kąt między prętem pierwszym a drugim.
Sztywność prętów wynosi EA.

Rozwiązanie

Z równań równowagi wyznaczyć należy składowe siły P działające na pręt ① i ②.
S1=Psinα
S2=Psinαcosα=Pctgα
Znak minus w pręcie drugim oznacza że siła składowa S2 ściska pręt co prowadzi do skrócenia jego długości
Długości prętów są następujące:
=lcosα
=l
Wydłużenie pręta pierwszego zaznaczono na rysunku jako odcinek CC1 wynosi:
Δl1=PlEAsinαcosα=2PlEAsin2α
Wydłużenie (skrócenie) pręta drugiego zaznaczono na rysunku jako odcinek CC2 wynosi:
Δl2=PctgαlEA
Pręt drugi skróci się oraz obróci się wokół punktu B. Gdy mamy do czynienia ze nieznacznymi zmianami wymiarów długości luk obrotu można zastąpić styczną C2C3. Podobnie pręt pierwszy wydłuży się i obróci wokół punktu A, koniec pręta przesunie się wzdłuż prostej DC3. Punkt C przemieści się do punktu C3 czyli do przecięcia wyżej omawianych prostych. Składowa pozioma i pionowa przemieszczenia wynoszą:
fx=Δl2
fy=C2Dctgα
C2D=C2C+CD=Δl2+Δl1cosα
fy=Δl2ctgα+Δl1sinα

Zadanie 2.4

Zadanie 2.4.
Oblicz o jaki kąt obróci się pręt drugi wokół punktu C dla układu pokazanego na rysunku obok obciążony siłą P. W tym przypadku należy przyjąć że jedynie pręt pierwszy jest rozciągany, natomiast pręt drugi jest nieważki i niepodatny na działanie siły P. Oba pręty są zamocowane do ściany na podporze przegubowej stałej (punkty: B;C), oraz połączenie tych prętów jest przegubowe (punkt: D).
Długość pręta pierwszego wynosi l, a jego sztywność EA

Rozwiązanie

Siła rozciągająca pręt zależy od kąta między prętem pierwszym a drugim oraz od usytuowania połączenia przegubowego między prętami (punkt: D) czyli jakie są długości ramion dźwigni jednostronnej.
S=PACDCsinα
Dla uproszczenia przyjmujemy że odcinek AD=a natomiast odcinek DC=2a, wtedy wydłużenie pręta wynosi:
Δl=DD1=32PlEAsinα
Aby wyznaczyć kąt obrotu należy ustalić najpierw długość odcinka DD2
DD2=Δlsinα
tgφ=DD2CD=Δl2asinα=3Pl4aEAsin2α

Statycznie niewyznaczalne

Zadanie 2.5

Obliczyć siły jakie występują w betonowej kolumnie ściskanej siłą osiową P rozłożoną równomiernie na całą powierzchnie. Słup jest o stałym polu przekroju A oraz posiada zbrojenie stalowymi prętami o stałym polu przekroju AS.
Długość pręta wynosi l, natomiast moduł Younga dla betonu wynosi EB a dla stali ES.

Rozwiązanie

Dla przejrzystości wyznaczymy pole powierzchni betonu w przekroju kolumny
AB=AAS
Siła ściskająca P filar rozkłada się na siłę ściskającą pręty stalowe PS oraz na siłę ściskającą beton PB
P=PS+PB (warunek równowagi)
Ponieważ pręty są zamurowane w betonie więc odkształcenie wzdłużne betonu i stali są jednakowe
ΔlS=ΔlB (warunek nierozdzielności przemieszczeń -> warunek geometryczny)
ΔlS=PSlESASΔlB=PBlEBAB (warunki fizyczne)
PSlESAS=PBlEBAB
Gdy mamy dwa równania i dwie niewiadome wyznaczamy siły działające na pręty stalowe i beton. Najpierw wyznaczymy siłę działającą na stal
PS=PBESASEBAB=>PS=(PPS)ESASEBAB=>PS+PSESASEBAB=PESASEBAB=>PS(1+ESASEBAB)=PESASEBAB
PS=PESASEBAB1+ESASEBAB
Przy wyznaczaniu siły działającej na beton postępujemy analogicznie jak wyżej
PB=PSEBABESAS=>PB=(PPB)EBABESAS=>PB+PBEBABESAS=PEBABESAS=>PB(1+EBABESAS)=PEBABESAS
PB=PEBABESAS1+EBABESAS
Przy założeniu że moduł Younga dla stali wynosi 2,1105MPa a betonu 0,3105MPa oraz że betonu jest 10 razy więcej niż prętów stalowych otrzymujemy:
PS=P717 oraz PB=P1017 z tego wynika że siła ściskająca beton jest większa niż siła ściskająca pręty stalowe

Zadanie 2.6

Zadanie 2.6.
Wyznaczyć reakcje ścian RA i RB w układzie pokazanym obok oraz obliczyć przemieszczenie punktu C, między ścianami jest zamurowany pręt którego długość wynosi a+b=L natomiast sztywność równa się EA. Na pręt działa siła P przyłożona w punkcie C.

Rozwiązanie

To zadanie można rozwiązać na kilka sposobów:

Metoda przecięć

Pierwsze przecięcie dokonujemy między punktami A i C natomiast drugie między punktami C oraz B. Ponieważ pręt znajduje się między dwiema nieprzesuwnymi ścianami to zauważamy że całkowite odkształcenie pręta równa się sumie poszczególnych odkształceń tego pręta oraz równa się zeru.
Δl=RAaEA+(RAP)bEA=0
Obie strony mnożymy przez sztywność EA oraz porządkujemy równanie
RAa+RAb=Pb=>RA=Pba+b
Natomiast reakcje RB wyznaczamy z równania równowagi: P=RA+RB
RB=Paa+b
Przemieszczenie punktu C jest równe:
δ=RAaEA=RBbEA=PabEA(a+b)

Metoda superpozycji

Gdyby nie było by ściany prawej czyli RB=0 to pręt pod działaniem sił zewnętrznych wydłużył by się o:
Δl1=PaEA
Gdyby P=0 to odkształcenie (skrócenie) wywołane reakcją RB wynosiłoby:
Δl2=RB(a+b)EA
Ponieważ wydłużenie całkowite jest równe zeru, to z warunku: Δl1+Δl2=0 wyznaczamy szukane reakcje:
PaEARB(a+b)EA=0=>PaEA=RB(a+b)EA=>RB=Paa+b

Zadanie 2.7

Zadanie 2.7.
Wyznaczyć reakcje ścian RA i RB w układzie pokazanym obok oraz obliczyć przemieszczenie punktu C, między ścianami jest zamurowany pręt którego długość wynosi a+b=L. Pręt składa się z dwóch części o różnej sztywności. Na pręt działa siła P przyłożona w punkcie C.

Rozwiązanie

To zadanie jest rozwinięciem poprzedniego przypadku gdy mieliśmy do czynienia z jednorodnym prętem o stałym przekroju w tym przypadku mamy dwa materiały i dwa różne pola powierzchni przekroju pręta. To zadanie rozwiążemy metodą przecięć, jak w poprzednim układzie dokonujemy dwóch przecięć:
Δl=RAaEAAA+(RAP)bEBAB=0
Δl=RAaEAAA+RAbEBABPbEBAB=0=>RAaEAAA+RAbEBAB=PbEBAB oraz korzystamy z równania równowagi P=RA+RB aby wyznaczyć RB
RAaEBABEAAA+RAb=Pb
RA(aEBABEAAA+b)=Pb
RA=PbaEBABEAAA+b
RB=PRA=PaEBABEAAA+baEBABEAAA+bPbaEBABEAAA+b=PaEBABEAAA+bbaEBABEAAA+b=PaEBABEAAAaEBABEAAA+b
Powyższe równania można wyznaczyć także w następujący sposób
RA(aEAAA+bEBAB)=PbEBAB
RA=Pb(aEAAA+bEBAB)EBAB=PbaEBABEAAA+b
Przemieszczenie punktu C wynosi:
δ=RAaEAAA=RBbEBAB
Z tej zależności wyznaczamy następujący stosunek:
RBRA=abEBABEAAA=>RB=RAabEBABEAAA=Pb(aEAAA+bEBAB)EBABabEBABEAAA=Pa(aEAAA+bEBAB)EAAA
Oba równania są sobie równe które jest bardziej przejrzyste dla czytelnika pozostawiam do wyboru.
Ostatecznie przemieszczenie punktu C wynosi:
δ=Pab(aEAAA+bEBAB)EAAAEBAB

Geometryczne charakterystyki przekrojów